Ιστορία του καφέ στην Ελλάδα
Η ιστορία του καφέ στην Ελλάδα έχει τις ρίζες της στην περίοδο της Τουρκοκρατίας όταν Έλληνες της Κωνσταντινούπολης και της Βόρειας Ελλάδας γνώρισαν πρώτοι τον καφέ μαζί με τους Τούρκους. Σύμφωνα με τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, η συνήθεια του καφέ εξαπλώθηκε μετά το 1760 στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Το καφενείο «Η Ωραία Ελλάς» στην οδό Αιόλου, υπήρξε το πολυτελές στέκι όπου οι καπετάνιοι, οι ξένοι διπλωμάτες, οι περιηγητές, οι πολιτικοί και οι ποιητές συνέρρεαν για να συζητήσουν για την επικαιρότητα. Από εκεί άρχιζαν πολλές κινητοποιήσεις.
Στις αρχές του αιώνα δεν υπήρχαν καταστήματα πώλησης καφέ οπότε τα καφενεία και οι νοικοκυρές αγόραζαν ακατέργαστο πράσινο καφέ και, στη συνέχεια, τον καβούρδιζαν και τον άλεθαν. Τα πρώτα ειδικά καταστήματα για τον καφέ, τα λεγόμενα «καφεποιεία» που γρήγορα μετονομάστηκαν σε «καφεκοπτεία», εμφανίστηκαν στις αρχές του 20ου αιώνα. Σταδιακά, οι Έλληνες που μέχρι τότε προτιμούσαν τον τούρκικο καφέ, τον μετονομάζουν σε «ελληνικό καφέ» και τον καθιερώνουν ως τον πιο αγαπητό καφέ για πάρα πολλά χρόνια.
Τη δεκαετία του 1920, μετά από παραγγελία του ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρετανία» εισήχθη στην Ελλάδα ο γαλλικός καφές, για να ακολουθήσουν λίγο αργότερα και τα υπόλοιπα είδη. Τη δεκαετία του ’30 άνοιξαν πολλά καφεκοπτεία, αλλά στην Κατοχή, λόγω έλλειψης του είδους, όσα επιβίωναν επιδίδονταν στην επεξεργασία υποκατάστατων του καφέ (ρεβίθι, κριθάρι, λούπινο).
Στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το 1957, ανακαλύφθηκε τυχαία ο «φραπέ» (γαλλ. «χτυπημένος»), ένας αφρώδης καφές ελληνικής επινόησης που έγινε το πιο διάσημο και αγαπητό ρόφημα στην Ελλάδα.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’90, ο espresso εισέβαλε δυναμικά στις καφετέριες, ενώ από το 2000 μπήκε και στα ελληνικά νοικοκυριά, λόγω της προώθησης οικιακών μηχανών espresso με κάψουλες. Παρόλα αυτά ο παραδοσιακός Ελληνικός καφές παραμένει πρώτος σε προτίμηση με μεγάλη αποδοχή και από τις νέες γενιές.
