Με μια γλυκιά γεύση και με άρωμα τριαντάφυλλου και βανίλιας, το λουκούμι, ξεκίνησε κατακτώντας τα παλάτια των σουλτάνων και έφτασε μέχρι και τις μέρες μας! Σήμερα, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του κεράσματος στην Ελλάδα και συνοδεύει ιδανικά τον ελληνικό καφέ. Το μικρό αυτό γλύκισμα μπορεί να πρωτοεμφανίστηκε στα χαρέμια των Οθωμανών σουλτάνων, πήρε όμως γρήγορα τη θέση του στην ελληνική μας παράδοση και στις καρδιές μας!
Το λουκούμι και η ιστορία του
Το λουκούμι πρωτοεμφανίζεται στα τέλη του 18ου αιώνα. Μάλιστα υπάρχουν δύο εκδοχές για την αιτία της δημιουργίας του. Η μια εκδοχή αναφέρει ότι ο καταγόμενος από το Καστάμονου ζαχαροπλάστης, Χατζή Μπεκίρ, επινόησε το λουκούμι, όταν άκουσε τον σουλτάνο να φωνάζει οργισμένος και να ζητά ένα μαλακό γλυκό, επειδή έσπασε το δόντι του από τη σκληρή καραμέλα που έτρωγε. Πήγε τότε στο μικρό ζαχαροπλαστείο του, που είχε ανοίξει στην Κωνσταντινούπολη, έριξε μέσα στο καζάνι νερό, ζάχαρη, αλεύρι, κιτρικό οξύ και ροδόνερο και άρχισε να το ανακατεύει για ώρες ολόκληρες μέχρι που έγινε ένα διάφανο, κολλώδες μείγμα, το οποίο έχυσε πάνω σε μια επίπεδη επιφάνεια αλειμμένη με αμυγδαλέλαιο και το άφησε να κρυώσει. Στη συνέχεια, το έκοψε σε μικρά κομματάκια, μια μπουκιά το καθένα και τα πασπάλισε με ζάχαρη. Το γνωστό σε όλους μας λουκουμάκι είχε “γεννηθεί”!
Η δεύτερη εκδοχή αναφέρει, ότι ο σουλτάνος Χαμίντ ο Α΄, επειδή δεν άντεχε άλλο τη γκρίνια των γυναικών που είχε στο χαρέμι του, κάλεσε τους καλύτερους ζαχαροπλάστες και τους ζήτησε να φτιάξουν ένα γλυκό που θα γλύκαινε τις γυναίκες, ώστε να σταματήσουν τις φωνές τα παράπονα και τη γκρίνια. Το λουκούμι ήταν το γλυκό που επέλεξε.
Πολύ γρήγορα το λουκούμι ξεπέρασε τα σύνορα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και έγινε το αγαπημένο γλύκισμα του Μεγάλου Ναπολέοντα και πολύ αργότερα του Άγγλου πρωθυπουργού Ουίνστον Τσόρτσιλ, ενώ λέγεται πως ο Ισπανός ζωγράφος Πάμπλο Πικάσο δεν περνούσε μέρα χωρίς να φάει ένα λουκούμι.
Η τέχνη του λουκουμιού στην Ελλάδα
Στη χώρα μας η τέχνη του λουκουμιού έφτασε από την Κωνσταντινούπολη στις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα. Με τον καιρό οι Έλληνες τεχνίτες πρόσθεσαν τα δικά τους στοιχεία στην παρασκευή του και στην αρχική συνταγή. Οι Χιώτες τεχνίτες για παράδειγμα, ήταν αυτοί που πρόσθεσαν στις πρώτες ύλες τη χιώτικη μαστίχα. Έτσι για πρώτη φορά το λουκούμι παίρνει μια νέα πιο ιδιαίτερη γεύση που στο μέλλον θα το κάνει διάσημο. Η διαδικασίας παραγωγής του λουκουμιού, ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια, ήταν δύσκολη και απαιτούσε γνώση και μεράκι. Η πρώτη παρασκευή έγινε το 1832 και έκτοτε δεν σταμάτησε, με τα λουκούμια να γίνονται μέρος της ελληνικής μας παράδοσης και το ιδανικό συνοδευτικό σερβιρίσματος του ελληνικού καφέ.
Μπορεί ο ελληνικός καφές να θέλει τέχνη, κατάλληλο μπρίκι, καλό χαρμάνι και μεράκι, για να εξυψώσει τις αισθήσεις, αλλά και η ιεροτελεστία του σερβιρίσματός του δεν θα ήταν ποτέ η ίδια αν η τέχνη του λουκουμιού δεν έφτανε στον ελλαδικό χώρο!
Σε μια εποχή όπου οι στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας είναι καταστάσεις όλο και πιο σπάνιες, ο ελληνικός καφές και το λουκουμάκι, των Καφεκοπτείων Λουμίδη, γίνονται άλλοτε πρόσχημα επικοινωνίας κι άλλοτε σιωπηλός σύντροφος σ' ένα ταξίδι μνήμης και ιστορίας. Ταπεινό σύμβολο με τεράστια φήμη, γλυκόπικρο στιγμιότυπο του χθες, αντίδοτο στην πολιτιστική μας αμνησία, πολύτιμο κομμάτι στο ψηφιδωτό της ζωής και της παράδοσης.
Επισκεφτείτε το loumidis e-shop, γευτείτε τα χειροποίητα λουκούμια με άρωμα περγαμόντο, βανίλια, τριαντάφυλλο, μαστίχα, παρέα με τον αγαπημένο σας καφέ και δημιουργήστε τις δικές σας αυθεντικές εμπειρίες απόλαυσης.
Το δικό μας φιλί πασπαλισμένο με γεύση και αμέτρητη αγάπη!